Ирина Посадская: «Бездә бар да яхшы булачак!»

Посадскийларның гаилә архивыннан Фото.

Никита Посадский Абилимпикс-2023 һөнәри осталык буенча Милли чемпионатында «Электромонтаж» компетенциясендә икенче урынны алды.

Исегезгә төшерәбез, әлеге конкурс мөмкинлекләре чикле кешеләр арасында үткәрелә. 

— Чемпионатта катнашырга миңа Лаеш тернәкләндерү үзәгенең тәрбиячеләре тәкъдим итте, — дип аңлатты Никита. — Әти-әнием бу идеяне актив рәвештә хуплады. Мин әзерләнә башладым, Казан энергетика көллияте базасында әзерлек дәресләре үттем. Нәтиҗәдә "Электромонтаж"компетенциясендә икенче урынны алдым.

Никита Посадскийга 15 яшь. Г. Р. Державин исемендәге Сокуры урта мәктәбенең 9 сыйныфында укый. Г. Р. Державина. Тарихка кадәрге чорны өйрәнү белән шөгыльләнә, биология, физика, химияне ярата. Кояш батареяләре конструкторлары һәм " Лего Техник«белән мавыга

Гаилә ярдәме булмаса, нәтиҗәләргә ирешү авыр булыр иде. Реабилитация үзәге хезмәткәрләре дә шулай уйлый. Без Ирина Посадскаядан улы турында, гаилә кичкән авырлыклар турында һәм әти-әниләрнең моңа ничек караганнары турында сөйләвен сорадык.

— Безнең гаилә гади. Әти, әни, кыз һәм ул. Балалар арасында 13 яшь аерма. Кызым Анна нәфис гимнастика буенча спорт мастерына кандидат, «Казан» ансамбленең мәктәп-студиясен тәмамлады, югары белем алды, эшли. Без барыбыз да Казанда тудык. Ирем белән бер мәктәптә укыдык. Бергә 29 ел. Ирем эшли, мин хуҗабикә. Безнең гаилә дус. Баш, әлбәттә, ир: ул дус та, таяныч та.
Улымның «Үзәк нерв системасының Резидуаль-органик зарарланулары» диагнозы турында ул туганнан соң дүртенче тәүлек эчендә белдем. Туганда гипоксия булган, шуннан гидроцефаль синдром... участок неврологы да күп аңлатмады. Һәрвакыт чираттагы тикшерүдән соң табиб берни дә аңлатмый иде, бары тик препаратларның дозасын гына арттыра барды. Минем сабырлыгым алты айга җитте. Аннары неврология хастаханәсенә эләктек. Иң куркынычы шунда башланды. Башта бу нинди диагноз икәнен, аннары нинди нәтиҗәләр була икәнен аңлаттылар. Кабул итү авыр иде. Барысына да реакция-паника.

Дүрт яшькә кадәр елына өч тапкыр хастаханәдә яттык. Дүрт яшендә инвалидлык бирделәр. Елына ике тапкыр реабилитация мөмкинлеге булды. Бу, әлбәттә, аз. Өстәмә рәвештә психолог, логопед, нейропсихолог дәресләренә йөри башладык. Даими эш бар иде. Дүрт яшендә генә тавышларны имитацияли, ә биш яшендә сөйли башлады. Бу, мөгаен, ул вакытта иң зур казаныш һәм җиңү булгандыр. Ләкин барысы да шома түгел иде: баланың теләсә нинди авыруы, температура — һәм һәр казаныш артка чигенә. Ул үзе өйрәткәннәрнең барысын да оныткан кебек тоела. Һәм бөтен эш яңадан башлана. Мондый мизгелләрдә куллар салына, барысын да ташлыйсы килә! Ирем, әти-әнием, абыем, дусларым ярдәм итте. Сүз уңаенда, безнең гаиләдә мондый бала тугач, дуслар даирәсе кискен үзгәрде. 

Никитаның мавыгуы-хайваннар дөньясы, динозаврлар, бөтен тарихка кадәрге чор, конструкторлар һәм роботлар. Динозаврлар турында чиксез сөйли ала! Һәм без улыбызның мавыгуларын хуплыйбыз. Гаилә таяныч һәм ярдәм бит ул. Безгә Никита белән ярдәм иткән һәркемгә безнең гаилә рәхмәтле. Бездә барысы да яхшы булачак!