Нина Романова: «Лаеш хәбәрләре» ннән «Камская новь» ка кадәр

Басма машина электр энергиясе белән эшли башлады. Моңа кадәр редакция һәм типография керосин лампалары белән яктыртыла иде.
Соңрак газеталар атнага ике тапкыр һәм дүрт битле булып чыга башлады. Татар газетасы дубляж иде.
1962 елда Лаеш районы бетерелгәч, мине Питрәч редакциясенә күчерделәр, анда өч елга якын «Вперед» — «Алга» газетасында редактор урынбасары булып эшләдем. 1965 елда яңадан «Камская новь» — «Кама ягы» редакторы урынбасары булдым. Гомуми стажым — 28 ел. Бу вакыт эчендә редакторлар булып Н. П. Егорова-Салмина, М.З. Глинников, А. М. Митрофанов, М.П. Щеголев, М. Л. Чернявский, В.И. Казаков, Н. И. Шурыгин, В. А. Наумов, В. А. Романов, В. С. Беляев эшләделәр. Бик тырыш һәм намуслы Ф.Ш. Фәттахова озак вакыт редакциядә сәркатип булып эшләде.Гөлҗиһан Шәрәпова бик яхшы тәрҗемәче иде.
Татар газетасы республикада алдынгылардан санала иде. «Татарстан советы», «Социалистик Татарстан» да еш мактыйлар иде.
Минем беренче адымнарым
Үземнең хезмәт биографиямне мин «Камская новь» редакциясендә 1966 елның август ахырында башладым. 1 сентябрьдән икенче корректор вазыйфасын бирергә тиешләр иде.
Редакция — ул Ленин урамындагы 57 нче йорт иде. Редакторы Виктор Иванович Казаков иде. Мине редактор урынбасары Николай Иванович Шурыгин каршы алды. Тыныч иде. Газета көне түгел икәнен соңрак белдем.
Бер-берсенә каршы язу машинкалары («машбюро») куелган өстәлләр тора торган бүлмә аша ул мине бөтенләй кечкенә корректор бүлмәсенә алып керде. Почмакта, көньяк тәрәзәгә тыгыз итеп, ике томбалы зур өстәл куелган иде. Ике якта ике урындык тора. Тимер тышлы өстәл белән мич арасында кечкенә генә бер юл бар.
Николай Иванович миңа газета бите басылган бер бит кәгазь бирде дә: «Укы, хаталарыңны язып куй», — диде. Хата тапмадым: бу инде чиста эз иде. Аннары редакциядә эшләргә теләк белдереп гариза язарга кушты. «Иртәгә эшкә кил». Шулай итеп мин корректор — укучы булдым.
Тәҗрибәле һәм грамоталы корректор Валентина Ильинична Шитова иде. Барысы да аны Валя дип йөртәләр иде. Орфографик, синтаксик, мәгънәви хаталар юклыгына ышанганчы, ул җентекләп, берничә тапкыр укыды. Аңлаешсыз фразаларга сораулар куйдым, әгәр алар урында булса, авторларга яки ачыклау өчен редакторга бардым. Пенсиягә чыкканчы «КН» да эшләдем.