Минем бабам Днепр өчен сугышта яраланган

Дүртенче сыйныф укучысы Таира Абдуллаҗанова үзенең бабасы - Бөек Ватан сугышы ветераны турында бик аз белә. Һәм аның туганнары ветеранның хәрби үткәне белән кызыксынмаганга түгел.

Г.Р.Державин исемендәге Сокуры мәктәбенең 4 «А» сыйныфы укучысы Таира Абдуллаҗанова (сыйныф җитәкчесе Наҗия Мусина) 1941-1945 еллардагы сугыш турында әти-әниләреннән, әби-бабаларыннан белә. Башта ул аңа бик ерактагы кебек тоела. Әмма ул һәр яңа хикәя белән моның аларның уртак тарихы икәнлеген аңлый. Бүген Таира үзенең карт бабасы турында сөйли.

-Минем бабам Петрянкин Егор Дмитриевич (29.04.1912-28.03.1994 еллар) та фашистлар белән сугышкан һәм бүләкләр алган. Ул Украина фронтында сугыша. Днепр өчен көрәштә авыр яралана һәм демобилизацияләнә. Сугыш турында искә төшерүне бабам яратмады һәм балаларга авыр вакыйгалар турында теләмичә генә сөйләде. Барысына да куркыныч иде, хәтта иң кыюларга да, дип әйтә иде. Әмма һәркем үз гаиләсе, Ватаны турында уйлады һәм бу аларга дошман белән көрәшергә көч бирде.

Егор Петрянкинның сугыш турында аз сөйләве ул аны оныткан дигән сүз түгел. Бу бик авыр истәлекләр. Янәшәңдә туганнарың, иптәшләрең һәлак булганда, моны кичерү кыен.

Сугышчыларга үзләрен аямыйча фашистлар белән көрәшүләре өчен рәхмәт. Хатын-кызларга, картларга һәм балаларга тылдагы бөек хезмәтләре өчен рәхмәт.

Һәр елны 9 май көнне без Бөек Җиңүне бәйрәм итәбез. Парадта «День Победы» җыры яңгыраганда, геройларыбызны искә алырга килгән меңләгән кешеләрнеке кебек, минем  дә күзләрем яшьләнә. Мин башка беркайчан да сугыш булмас дип өметләнәм. Без туганнарыбыз көрәшкән тынычлыкны бәяләргә өйрәнергә тиеш. Мәңгелек утны кабызганда без болай әйтербез: "Хәтерлибез! Горурланабыз! Хөрмәт итәбез!».