Ватанны саклаучылар елы. Владимир Катков дөреслек һәм гаилә өчен көрәшә

GIF-превью авторы Людмила Никифорова. 
Безнең илдә һәрвакыт үз геройларыбыз булды — авыр вакытларда артта качмаган кешеләр. Алар дан эзләмәделәр, рәхмәтләр көтмәделәр — бары үзләренең бурычы дип санаганны гына эшләделәр. 
Бүген,     МХО көннәрендә, безнең хәрби хезмәткәрләр бу данлы традицияне дәвам итәләр. Алар коралны Ватанны яраткан өчен, аларны өйдә көтүчеләр өчен алалар.
Алар арасында — якташыбыз Владимир Катков та бар. Аның турында Никольский мәктәбенең башлангыч сыйныфлар укытучысы Наталья Новикова, Владимирның кече улы Тимофей Катковның сыйныф җитәкчесе сөйли.
Володя Столбище авылында, балачактан ук кыю һәм игелекле булырга өйрәтелгән гаиләдә туган. Кыенлыклардан беркайчан да курыкмаган, көчсезрәкләргә һәрвакыт ярдәм иткән. 

— Үзен һәм якыннарын беркайчан да рәнҗетмәргә бирмәде, — дип искә ала улының балачагын Надежда Константиновна. Үзе кечкенә буйлы булса да, көндәшенең авырлыгына һәм буена карамыйча, дөреслек һәм гаделлек өчен сугыша иде. Һәм кечкенә буйлы булып армиягә дә китте. Аннан озын буйлы кеше кайтты. Ул чагында барысы да гаҗәпләнделәр! Балачакта авыл малайлары кебек гади бер малай булган. Авыл малайлары, дуслар да, сүгенәләр дә, хәтта сугышалар да. Рогаткалар белән чапканнар, футбол уйнаганнар. Мин гел шаярта идем, аны «ишегалды хулиганф» дип йөртә идем. Ул чагында ук аның характеры нык иде. Кыш көне кояш ванналары ала, көзен күлдә су коенырга мөмкин ул. Бервакыт яз көне су күтәрелде, сарайны су басты, һәм безнең дуңгыз балалары йөзеп китте... Шуннан соң Володя, су белән күлгә таба алып киткән дуңгыз балаларын кире кайтару өчен, бозлы су буйлап йөзеп китте. 
2007 елда Володя А.П.Малышев исемендәге Столбище урта гомуми белем бирү мәктәбен тәмамлый.
Аз сүзле, тыйнак табигатьле егет нык холыклы иде. 2007 елда аның тормышында зур бәла булуга карамастан, Владимир үз-үзенә тугры кала... Аңа 16 декабрьдә военкоматка килергә кирәк иде, ә 15 декабрьдә, ул әтисен җирли... Кичектерергә тулы хакы бар иде, бу турыда военком аңа әйтте дә. Ләкин Володя баш тарта һәм үзенең чакыруы белән хезмәт итәргә китә.

Хезмәт җиңел булмый. Әмма Владимир зарланмый, җиңел юллар эзләми. Ул хәрби-һава көчләрендә укчы булды, укыды, үсте, тәне белән генә түгел, рухы белән дә көчлерәк булды. 2012 елда демобилизациядән соң гаилә корды — өйләнде, балалар туды. Сапуголида йорт салган, 2015 елда гаиләсе белән шунда күченгән. Барысы да үз чираты белән бара, тормыш тыныч бара кебек.
Әмма 2022 елның февралендә махсус хәрби операция башланды. Владимир МХО зонасына өлешчә мобилизациянең беренче дулкынында җибәрелә. Хәзерлек узгач, батырлыгы һәм тәвәккәллеге кирәк булган җиргә китә. 
Анда, алгы сызыкта, Владимир кыйпылчыклы җәрәхәтләр ала, госпитальгә эвакуацияләнә. Дәваланганнан соң яңадан хәрби хәрәкәтләр зонасына китә һәм хәзерге вакытта хәрби бурычларны үти. Ул Ватанны саклау, балаларына баш өстендә тыныч күк йөзе бирү өчен сафка кайтты.
Владимир Михайлович МХОга рядовой званиесендә китте, ә хәзер ул кече сержант, отделение командиры. МХО зонасында хезмәт иткән вакытта берничә тапкыр хәрби бүләкләр белән билгеләп үтелде.
Якташыбыз — теләсә нинди катлаулы ситуациядә таянырлык кеше. Ул;көрәшә, чөнки белә: аны өйдә хатыны Ксения, балалары Алинә, Дарина һәм хәзер инде икенче сыйныф укучысы Тимофей, әнисе, дуслары һәм бөтен авыл көтә. Алар аңа ышаналар, аның белән горурланалар һәм аның иминлеге өчен дога кылалар.
Владимир Катков һәм аның иптәшләре илебез сагында торалар. Аларның батырлыгы һәм туганлыгы иртәгәбез якты һәм тыныч булачагының нигезе. Рәхмәт сезгә, сугышчылар!